البرز – به گزارش خبرنگار پایگاه خبری رادیو کوهنورد از استان البرز ؛ همنورد علی و امیررضا مدیرروستا از فعالان رسانه ای و همچنین از فعالان و کنشگران محیط زیست در حرکتی خودجوش، کانکس روی قله بیجی کوه کرج (قله عظیمیه) را که بر پیکره آن کوهروها طرح های پیکاسو کشیده بودند را رنگ آمیزی کردند تا این کانکس همانند روز اول برای کوهنوردان و گردشگران البرزی بدرخشد.
واقعا نمی دانم فلسفه یادگاری نویسی، کشیدن طرح های پیکاسو بر پیکره کوهستان و طبیعت دقیقا از کجا آمده است و علتش چیست و به کدام زمان و دل پر درد و خون تاریخ بر می گردد؟!
اما این را به خوبی می دانم که ریشه آن در فرهنگ خانواده و از سکوت و بی تفاوتی مردم جامعه در قبال چیدن یک شاخه گل یا برگ درخت توسط کودک شروع می شود و این فرهنگ بی فرهنگی در نوجوانی رشد می کند و تبدیل به نوشتن یادگاری و نقاشی بر پیکره درختان، آثار باستانی، طبیعت و کوهستان می شود.
هیچ گاه یادم نمی رود که در دوران کودکی وقتی بر روی در و دیوار و کاغذ نقاشی می کشیدیم دیگران آن نقاشی را به نقاش معروف جهان یعنی پیکاسو ربط می دادند، در صورتی که نقاشی ما بسیار بد بود و نقاشی او بسیار زیبا و در این یادداشت نیز استعاره از آن دوران گرفته شده است.
باید اعتراف کنم که واقعا نمی دانم همین آدم های به اصلاح با فرهنگ که دست به چنین حرکت های بی فرهنگی می زنند و متاسفانه در زندگی روزمره خود در تمامی مباحث جامعه، یک کارشناس هستند و حتی در خصوص حفاظت از محیط زیست و محیط کوهستان نیز اظهار نظر تخصصی به مخاطبان و اطرافیان خود ارائه می دهند، چرا وقتی وارد طبیعت می شوند پیکره او را زخمی می کنند؟
من روانشناس نیستم، اما همیشه این سوال ذهنم را به خود مشغول کرده است، همین افرادی که بر پیکره کوهستان و طبیعت یادگاری می نویسند و نقاشی می کشند چرا از معترضان اصلی نابودی تخت جمشید و از منتقدان دولت هستند؟ و در مصاحبه و شبکه های اجتماعی، به صراحت بیان می کنند که دولتمردان چرا از آثار باستانی ایران محافظت نمی کنند و اجازه می دهند یک سری از آدم های بی فرهنگ بر پیکره تخت جمشید یادگاری بنویسند و نقاشی بکشند؟ و جالب تر از آن این است که دولتمردان و گاهی نیز نظام، اسلام و قرآن را بر نابودی آثار باستانی و تاریخ کهن ایران متهم و محکوم می کنند!
در صورتی وقتی همین افراد فرومایه و نادان بر پیکره کوهستان و طبیعت یادگاری می نویسند و طرح های پیکاسو می کشند و دل تاریخ کهن ایران اسلامی را پر از خون می کنند هیچ مشکلی و مسئله ای وجود ندارد!؟
همچنین از این مسئله نمی توان گذشت که بوی بد زباله های رها شده در دل طبیعت و ارتفاعات کوهستان چه بر سر تابلوی نقاشی که نقاش آن خدا است آورده و مکرر رد پای همین افراد نادان و بی فرهنگ را می توان در سمن های حفاظت از محیط زیست، گروه های دوستانه و باشگاه های کوهنوردی، برنامه های رسمی و غیر رسمی دفاتر گردشگری و دورهمی های خانوادگی دید.
در ادامه پای صحبت همنورد رحیمه سعیدی روانشناس و مسئول بخش تحقیقات و پژوهش کمیته جستجو و نجات فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی نشستیم که مصاحبه زیر حاصل این گفتگو است:
پذیرش مسئولیت اجتماعی ریشه در فرهنگ خانواده دارد
همنورد رحیمه سعیدی روانشناس و مسئول بخش تحقیقات و پژوهش کمیته جستجو و نجات فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی در این خصوص گفت : دین اسلام و حتی تاریخ کهن ایران در همه امور برای همه مردم یک مسئولیتی تعریف کرده و بحث حقوق عامه نیز یکی از مهمترین ارکان مسئولیت اجتماعی است.
وی در ادامه افزود : محیط زیست، یک بحث اخلاقی و حقی بین نسلها است و به نظر من تنها مسئله ای است که در قوانین کشور و اسناد بالادستی، گویا فقط برای افرادی که هنوز به دنیا نیامده‌اند، تعریف شده است در صورتی که این اسناد برای ما انسان هایی است که هم اکنون در حال زیست هستیم و این امانت الهی را به نسل های آینده تحویل می دهیم.
این کارشناس به اهمیت حضور همه جانبه مردم در حمایت از محیط زیست اشاره کرده و گفت: دغدغه همه مردم همیشه حفاظت از محیط زیست بوده و همنوردان نیز دغدغه حفاظت از محیط کوهستان و طبیعت را داشته اند اما اغلب شاهد آن هستیم که وقتی ریشه زیستن در کره خاکی یعنی فرهنگ را به حامیان حفاظت از محیط زیست از سوی متولیان امر، آموزش داده نشده است این حمایت به تخریب منتهی شده همانند نوشتن یادگاری در پناهگاه ها و ارتفاعاتی که دوستداران طبیعت و کوهستان به آنجا راه پیدا می کنند.
همنورد رحیمه سعیدی با بیان این مطلب که این رفتار نادرست در الگوهای نادرست و نامناسب کودکی ریشه دارد افزود : یک اصل مهم در روانشناسی مطرح هست به این ترتیب که انسان تحت تاثیر دو عامل مهم ژنتیک و محیط قرار دارد که بخش اعظم هر دو عامل به پدر و مادر و خانواده برمی گردد.
وی در ادامه گفت : اگر پدر و مادر به عنوان اولین و مهمترین الگوهای زندگی یک فرزند از همان روزهای نخستین زندگی فرزندشان بتوانند الگوی مناسبی در تمام زمینه ها باشند فرزندی شایسته تحویل جامعه خواهند داد.
این کارشناس با پرداخت به اهمیت جایگاه پدر و مادر در خصوص مبحث حفاظت از محیط زیست گفت: باید بدانیم پدر و مادری که مدام زباله تولید می کنند و زباله ها را در محیط زیست در طبیعت و حتی در دل شهرها، رها می کنند یا به گیاهان و درختان آسیب می زنند و پای درختان آتش روشن می کنند محال است بتوانند دوستی با محیط زیست را به فرزندان و کودکان اطرافیان خود بیاموزند.
همنورد رحیمه سعیدی اظهار داشت : از طرفی والدین ژن های بیماری های روانشناختی مثل شخصیت ضد اجتماعی و خودشیفتگی یا پرخاشگری (اختلال های موثر در آسیب به جامعه و محیط زیست) را به فرزندان خود منتقل می کنند که اگر محیط فرزند هم نا سالم باشد این بیماری ها بروز پیدا می کنند.
همنورد رحیمه سعیدی روانشناس و کوهنورد در پایان خاطرنشان کرد : نباید تصور شود که پس هیچ کسی مقصر نیست چون والدین می توانند محیطی سالم برای رشد و تربیت فرزندان خود فراهم نمایند و از سوی دیگر ما موجوداتی هوشمند هستیم که می توانیم تغییر کنیم و عامل محیطی را در دست بگیریم و تبدیل شویم به یک دوستدار حقیقی محیط زیست، بلکه مسلم است جامعه نقش پر رنگی در آموزش فرزندان ما از سنین پایین تا بزرگسالی را بازی می کند اما جلوگیری از تخریب محیط زیست کوهستان و طبیعت یک مسئله جدی است و عدم وجود ضمانت اجرایی، چه در سازمان حفاظت محیط زیست و فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی، مهمترین عامل عدم موفقیت طرح های حامیان واقعی محیط زیست است.
خبرنگار : امیرحسین رحیمی / ۹۵۰۵۱۰۲
عکس و فیلم از همنورد علی و امیررضا مدیرروستا / فعال رسانه ای و اجتماعی و از کنشگران محیط زیست
